Lezing over de 2e Wereldoorlog

In de klas van onze kleinzoon Casper doen ze momenteel een project over de 2e Wereldoorlog. Aan mij was gevraagd of ik er iets over kon vertellen in de klas. Ik heb die oorlog wel niet meegemaakt, maar ik heb wel altijd veel verhalen van mijn vader gehoord, die in die oorlog tussen de 21 en 26 jaar was, en wegens het verspreiden van illegale krantjes was opgepakt door de Duitsers, in Amsterdam in de Euterpestraat verhoord (begin 1943). Na een paar maanden is hij overgebracht naar het "Oranjehotel" in Scheveningen waar hij tot januari 1944 heeft gevangengezeten. Toen is hij vrijgelaten, maar omdat hij had gelezen dat hij weer in het opsporingsregister van de Duitsers stond, is hij ondergedoken bij een tante van mijn moeder in het Land van Altena. Daar hebben de Duitsers hem eind 1944 weer opgepakt en overgebracht naar Gorinchem, waar hij eind januari 1945 heeft kunnen ontsnappen. Hij is toen vanuit Sliedrecht met een klein roeibootje naar Lage Zwaluwe gevlucht, waar hij begin februari 1945 aankwam.

Ik had er een Powerpoint presentatie van gemaakt met veel details over de gevangenis zoals wat ze te eten kregen, hoe het WC systeem werkte (met zijn drieën in een cel met 1 ton, zonder doorspoelmogelijkheden). Voor de leerlingen waren dat interessante zaken, ze zijn allemaal ongeveer 8 jaar oud. Dit was de inhoud:


En over de WC had ik dit opgeschreven:

vooral de meisjes vonden het maar vies!

Er waren heel veel vragen, dus mijn praatje kon precies in het toegemeten uur worden gepast. Na afloop applaus en een doosje chocolade voor mij!

Beetje genant

Op dinsdagmiddagen geef ik computerles aan mensen die zich in een uitkeringssituatie bevinden. Eén van de leerlingen is een oudere Chinese dame, die soms moeilijk verstaanbaar is, en ook af en toe moeite heeft met het begrijpen van het Nederlands. In de koffiepauze had ze een vraag: Iemand had haar een mopje verteld, dat ze niet snapte. Het ging zoiets van: Er komt een man bij de Chinees, vraagt de Chinese dame: "Wilt u menu?". De rest van de mop wist ze niet meer, maar ze snapte er niets van. Ik kon al raden hoe die mop verder zou gaan, dus ik legde uit dat het woord menu door de dame werd bedoeld in de betekenis van spijskaart, terwijl de man het hoorde als 2 woorden: me nu. Na de pauze even via Google de volledige tekst van de mop opgezocht en getoond aan alle leerlingen:

Een man komt bij de Chinees. Zegt het meisje dat bedient: "Wilt u menu?" Zegt de man: "Nou nee, liever na het eten."

Een beetje genant, maar toch wel een leuke anekdote.

Dronken door 3D?

Omdat wij laatst eens hebben rondgekeken naar platte TV apparaten, waaronder ook 3D TV's, werd mijn aandacht getrokken door dit bericht:

Het kijken van een 3D film kan een mens net zo instabiel maken als flink drinken, zegt een onderzoeker.

'Zo, meneer, hebben wij net een 3D film zitten bekijken?' Goede kans dat over een tijdje een politie-agent deze vraag stelt als je over de weg zwalkt. Na het kijken van een 3D-film of het spelen van een computerspelletje kan ons evenwicht namelijk erg in de war zijn. Zo in de war, dat we alleen al van het kijken naar bewegende beelden misselijk worden en instabieler kunnen gaan staan.

Dat stelt Jelte Bos van de Vrije Universiteit Amsterdam morgen in zijn oratie. Bos is benoemd tot hoogleraar vestibulaire bewegings- en oriëntatiewaarneming bij de Faculteit Bewegingswetenschappen.

In ons centraal zenuwstelsel komen signalen van onze ogen en evenwichtsorgaan samen die bepalen hoe wij denken te bewegen. Hierdoor kunnen we alleen al van het kijken naar bewegende beelden misselijk worden, bijvoorbeeld bij computerspellen: cybersickness. Bij 3D-films en –spellen heeft de onnatuurlijke combinatie van bewegingen (je ziet ze wel, maar je voelt ze niet) effect op onze bewegingswaarneming in het algemeen, de ontwikkeling daarvan bij kinderen en ons houdingsevenwicht. Zo is meerdere keren aangetoond dat na het kijken naar bewegende beelden mensen instabieler staan dan daarvoor.

Het lijkt er daarbij zelfs op dat deze instabiliteit al snel groter is dan de instabiliteit die gemeten is na alcoholinname waarbij de wettelijk toegestane limiet voor de bloed-alcoholconcentratie van 0,5 promille is overschreden. Wanneer de eerste boete door de na-effecten van computergamen of (3D) bioscoopbezoek wordt uitgedeeld, is onbekend.

Als alcohol dus te duur wordt, gaan we gewoon 3DTV kijken! ;-)

Stereogrammen (2)

Op 6 november 2010 heb ik over 3D stereogrammen geschreven. In de vakantie las ik het boek "How the mind works" van Steven Pinker, en daarin komt een hoofdstuk voor: "The mind's eye". Daarin legt Pinker uit hoe het komt dat je 3D ziet in die platte plaatjes. Hij legt ook uit dat ongeveer 5% van de bevolking dat niet kan zien, maar dat de ogen worden "bedonderd", b.v. door zo'n rijtje van dezelfde afbeeldingen:



Het voert hier te ver om alles wat hij schrijft over de 3D stereogrammen hier te kopiëren, lees het boek maar even zelf. Er staat nog veel meer interessants in!

Nog maar even twee voorbeelden van 3D stereogrammen voor de liefhebbers. Eerst even klikken op de afbeelding om hem groter te maken, dan dichtbij beginnen, een beetje scheel kijken en dan het hoofd verder van de afbeelding weg bewegen, tot je diepte ziet:


Als het goed is zie je een engel met 2 mooie vleugels, en een boek in de handen.

En hier een grappige afbeelding waarin de tekst "toast and eggs" verborgen zit, inclusief 2 eieren in 3D:

Up, up and away!

Leuk gedaan!

'Mag je eindelijk harder rijden, gaat de benzineprijs omhoog'

In een artikel in de Volkskrant van 2 maart 2011 stond een artikel over de invoering van de (zinloze en gevaarlijke) verhoging van de maximum snelheid op de Afsluitdijk naar 130 km/uur. Mijn oud collega en KMA jaargenoot wordt ook aangehaald:

Gepensioneerd straaljagerpiloot Ton Henni haalt zijn schouders op over de 130 - en niet alleen omdat zelfs de geluidsbarrière geen geheimen voor hem heeft. Als vrijwilliger regelt hij de rondleidingen door het Kazemattenmuseum in Kornwerderzand, de beroemde bunkerlinie die de Duitsers in mei 1940 bij de Slag om de Afsluitdijk niet konden innemen.

De verhoging van de snelheidslimiet zegt Henni niets, omdat het museum sinds kort niet meer te bereiken is met de auto. Het een heeft niets met het ander te maken, maar toch! De afslag via de sluizen is geblokkeerd met een hek en opzichtig geplaatste Verboden Toegangbordjes.

Het is nu te voet vier trappen op en af en onder de brug door zigzaggen - 4 keer 27 treden = 108 treden. 'Hoe moet dat met mensen die slecht ter been zijn, of in een rolstoel zitten?' Ze racen in het vervolg met 130 voorbij, wil hij maar zeggen.

In het TV programma EditieNL hadden ze gisteren een idioot met een lasergun op een viaduct van de Afsluitdijk gezet, die met gestoorde commentaren de snelheid van de langsrijdende auto's stond te meten. Zo van: "104, dat kan harder..!", "108, dat schiet ook niet op", "ja een bumperklever, moet je maar niet met 110 op de linkerbaan komen". Wat een klungel! Misschien weet dat jongetje niet dat maximumsnelheden betekenen dat je daar niet harder mag dan 130 km/uur, maar niet dat je altijd 130 moet rijden. Toen wij in Tasmanië op vakantie waren, vielen mij de bordjes op die onder de maximum snelheidsaanduiding van 110 km/uur waren geplaatst: "It's the limit, not a challenge!"